(ต่อจากตอนที่ 3)
หลังจากเยี่ยมชมวัดระฆังฯ เรียบร้อยแล้ว
ก็ลงเรือโดยสารต่อมาที่วัดอรุณฯ ซึ่งอยู่ฟากแม่น้ำเดียวกัน
พระปรางค์วัดอรุณฯ ถ่ายจากเรือโดยสาร
ขณะขึ้นจากเรือโดยสาร
มาถึงแล้ววัดอรุณฯ
ความสง่างามของพระปรางค์ที่เป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของประเทศไทย
โยม: "หลวงพ่อคะ พวกหนูมีเรื่องจะขอเรียนถามหน่อยค่ะ"
หลวงพ่อ: "เอ่อ...จะไม่นิมนต์หลวงพ่อเข้าที่ร่มก่อนเหรอโยม"
ความงามของพระปรางค์ในมุมใกล้ (คล้ายๆ จะเป็นมุมเงย)
ความตระหง่าน ตระการตาของพระปรางค์วัดอรุณฯ
อีกซักครั้งในมุมเงยกับความงามอันเป็นเอกลักษณ์
เมื่อมองลงมาจากชั้แรกขององค์พระปรางค์
สถาปัตยกรรมที่งดงามและวิจิตรพิสดาร
ดูกันใกล้ ชัดๆ กับลวดลายอันวิจิตร
ลวดลายอันงดงาม ประดับด้วยกระเบื้องเคลือบ คงความงามมาได้จนปัจจุบัน
เผลอแป๊บเดียว ขึ้นมาสูงเหมือนกันแฮะ มองเห็นแม่น้ำเจ้าพระยา และวัดโพธิ์อยู่ไกลๆ
มองลงมาดูเห็นคนตัวนิดเดียวเอง
เห็นทางลงชันซะขนาดนี้ ไม่ไหวเหมือนกันแฮะ.....ขาสั่น
ความสง่างามของยักษ์วัดแจ้งอันเป็นตำนาน
ขอถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกซักหน่อย ไหนๆ ก็มาแล้ว
สามเณรวัดร่องส้าว VS ยักษ์วัดแจ้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น